«Τα παιδιά στη Δανία, δεν είναι αγελάδες που βγάζουν χρήματα», πως λειτουργεί το Διαζύγιο, η Επιμέλεια των παιδιών και η Διατροφή στην Δανία.

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

«Τα παιδιά στη Δανία, δεν είναι αγελάδες που βγάζουν χρήματα»! 

Πως λειτουργεί το Διαζύγιο, η Επιμέλεια των παιδιών και η Διατροφή στην Δανία.

Διάβασε και κλάψε Έλληνα Πατέρα, που σε έχουν κάνει ΣΚΛΑΒΟ της Βιομηχανίας των Διαζυγίων, για να πλουτίζουν οι δικηγόροι, οι δικαστές, οι κλητήρες και λοιποί.

Διάβασε πως λειτουργεί το Διαζύγιο, η Επιμέλεια των παιδιών και η Διατροφή στην Δανία.

Παρευρέθηκα σε μια κοινωνική συγκέντρωση στη Δανία φιλοξενούμενος από έναν πατέρα με δύο έφηβες κόρες. "Η μαμά τους δεν ήθελε την επιμέλεια", εξήγησε, "έτσι τις έχω από τότε που η μικρότερη ήταν τεσσάρων ετών". 

"Η μητέρα τους είχε κινήσει το διαζύγιο, αλλά δεν ζήτησε καμία επαφή με τα παιδιά, εκτός από   το να τα επισκέπτεται μερικές φορές το μήνα (κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο)". 

"Δεν είναι η ζωή που περίμενα για να ζήσω, αλλά είναι μια καλή ζωή". 

Έμεινα συγκλονισμένος από αυτά που άκουσα. Τι γίνεται με το μητρικό ένστικτο; Ήταν διαφορετικά στη Δανία από ότι στην Ελλάδα; 

«Οι περισσότεροι των γονέων που χωρίζουν, απλά μοιράζονται 50-50 τα παιδιά», εξήγησε ο Δανός. «Τα παιδιά στη Δανία, δεν είναι αγελάδες που βγάζουν χρήματα, εκτός από τα άτομα που έχουν έξι παιδιά, για τους οποίους οι κρατικές επιδοτήσεις και η στήριξη του παιδιού από τον άλλο γονέα μπορεί να είναι μια σημαντική πηγή εισοδήματος. Η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να το περιορίσει αυτό πληρώνοντας μόνο για τα δύο πρώτα τέκνα» και συνέχισε "Οι πληρωμές υποστήριξης από το κράτος, για τα παιδιά στη Δανία μπορεί να συνεχιστούν μέχρι ένα παιδί να γίνει 24 ετών, αν το παιδί σπουδάζει ακόμη".

Με όλα αυτά που άκουσα, έμεινα άναυδος και του ζήτησα το τηλέφωνο της δικηγόρου του για να συνομιλήσω μαζί της.

Την επόμενη ημέρα τηλεφώνησα στην κα. S.M., την δικηγόρο του. Η κα. S.M. είχε αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου το 1981 και από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης το 1990. Είχε άδεια δικηγορίας τόσο στην Ιταλία όσο και στη Δανία και εξειδίκευση στην επίλυση γαμικών διαφορών, διαζυγίου και στο εμπράγματο δίκαιο.

Πρώτα συζητήσαμε για το τι ένα διαζύγιο είναι στη Δανία.

Στην Ελλάδα, ο γάμος ξεκινά συνήθως, με όμορφες φανφάρες, γλέντια και λουλούδια, που κοστίζουν πανάκριβα και καταλήγουν στην εκκλησία όπου τελείται το μυστήριο. Και σε μια δεύτερη περίπτωση γίνεται με μια απλή διοικητική διαδικασία σε ένα δημαρχείο, και καταλήγει, και στις δυο περιπτώσεις, σε ατελείωτες τυπικές αστικές αγωγές με ενάγοντες και εναγομένους (σαν δύο εταιρείες που έχουν να επιλύσουν τις διαφορές τους). 

Όχι όμως στη Δανία. 

«Θα πρέπει να ξεκινήσει στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας», εξήγησε η κα S.M.. 

«Θα πάμε στο Statsforvaltningen για να συμπληρώσετε κάποια έντυπα. Το ζευγάρι, εν συνεχεία, καλείται για να έρθει σε μια συνεδρία διαμεσολάβησης. Οι άνθρωποι που δεν έχουν αρκετά χρήματα για να έχουν ένα δικηγόρο θα τους τον παρέχει το κράτος. Έτσι, η διοίκηση προσπαθεί να τους κάνει να συμφωνήσουν, για να σώσει τα χρήματα της κυβέρνησης. Εάν ο διαμεσολαβητής μπορεί να κάνει το ζευγάρι να συμφωνήσει, υπογράφουν κάποια χαρτιά και είναι διαζευγμένοι εντός 6-12 μήνες μετά την κατάθεση των πρώτων εγγράφων. Δυστυχώς υπάρχουν κάποια ψιλά γράμματα στη μορφή του εγγράφου που λένε «ισχύει μόνο στη Σκανδιναβία», τα οποία δημιουργούν πολλά προβλήματα, όταν ένα άτομο ζει σε μια ξένη χώρα και θέλει να ξαναπαντρευτεί. Τελικά, το ζευγάρι μπορεί να χρειαστεί να πάει στο δικαστήριο για να ζητήσει κάτι που ισχύει σε μια ξένη χώρα».

Τι θα συμβεί αν το ζευγάρι δεν συμφωνεί;

«Στη συνέχεια, η διοίκηση παραπέμπει την υπόθεση σε δικαστήριο και η δίκη θα είναι περίπου τρεις μήνες αργότερα. Κάθε πλευρά, έχει το δικαίωμα να ζήσει χωριστά, ακόμη και αν ο/η σύζυγος διαφωνεί. Μετά από έξι μήνες που θα ζουν χωριστά, κάθε μέρος έχει το δικαίωμα να ζητήσει διαζύγιο, λόγω του διαχωρισμού. Το δικαίωμα αυτό καθίσταται απόλυτο μετά από ένα χρόνο χωρισμού».

Ρώτησα πόσο καιρό θα πάρει η διαδικασία, υπό την προϋπόθεση ότι τα μέρη δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτα. Έτσι, το δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίσει σχετικά με την επιμέλεια, τη διατροφή των παιδιών και την κατανομή της περιουσίας.

«Αν όλα πάνε καλά, θα μπορούσε να γίνει σε ένα χρόνο. Η δίκη είναι μόλις 1-2 ώρες και τα πάντα αποφασίζονται επί τη βάσει των γραπτών εκθέσεων και όχι με μάρτυρες. Για θέματα που αφορούν την επιμέλεια, θα υπάρξει μια έκθεση από έναν ψυχολόγο, ο οποίος έχει περάσει λίγες ώρες με το παιδί και κάθε γονέα. Υπάρχει ένα ξεχωριστό δικαστήριο για το χειρισμό της κατανομής της περιουσίας.  Οι εμπλεκόμενοι δεν δικαιούνται διατροφή, σε κάθε γάμο διάρκειας μικρότερο από πέντε έτη, εκτός αν αυτός ή αυτή πρέπει να ολοκληρώσει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Ακόμη και αν ένας από τους διαδίκους δεν εργαζόταν κατά τη διάρκεια του γάμου, αυτό δεν είναι σχετικό για τον καθορισμό διατροφής. Εάν ένα άτομο είναι σε θέση να εργαστεί, αυτός ή αυτή αναμένεται να εργαστεί, παρά να πάρει διατροφή». 

[Ελλάδα σύγκριση: προσωρινή διαταγή μετοίκησης κατά 99% του πατέρα, ασφαλιστικά μέτρα που ο Έλληνας δικαστής, δίνει μεγαλύτερη βάση στους μάρτυρες και όχι στα πραγματικά γεγονότα με έγγραφα, ανυπαρξία διαμεσολάβησης, ανυπαρξία έκθεσης ψυχολόγου, επιδίκαση διατροφής στην πρώην σύζυγο μέχρι τα βαθιά γεράματα, τα ασφαλιστικά μέτρα και η αγωγή διαζυγίου δικάζεται με ένα μόνο δικαστή, του οποίου οι αποφάσεις σχετικά με τα γεγονότα δεν μπορούν να αναιρεθούν και δίνει ανεπαρκείς εξηγήσεις στο διατακτικό της απόφασης του]

Ποια είναι η διαδικασία έφεσης εκεί;

«Η πρώτη εξέταση είναι μπροστά σε έναν δικαστή. Υπάρχει και το δικαίωμα να προσφύγεις σε ένα δικαστήριο αποτελούμενο από τρείς δικαστές, το οποίο θα εξετάσει εκ νέου όλα τα ζητήματα που αφορούν τόσο τα πραγματικά και τα νομικά στοιχεία».

Τι συμβαίνει με την επιμέλεια των παιδιών;

«Υπάρχει τεκμήριο σε 50/50 επιμέλεια, πρέπει να αναφερθεί ότι οι περισσότεροι γονείς θα συμφωνήσουν (!!!). Μια διαμάχη για την κηδεμονία θα αποφασιστεί από το δικαστήριο με βάση την έκθεση του ψυχολόγου. Τα δικαστήρια έχουν επίσης αρχίσει να λαμβάνουν τις προτιμήσεις των παιδιών, όταν τα παιδιά είναι στην ηλικία των 6 ή 7 ετών».

Τι γίνεται με την διατροφή των παιδιών;

«Το βασικό ποσό είναι μόλις πάνω από 1000 κορώνες ανά μήνα [περίπου 134 Ευρώ!!!]. Ανάλογα με το εισόδημα του γονέα που έχει την επιμέλεια και τον αριθμό των παιδιών, αυτό μπορεί να πολλαπλασιαστεί ή να συμπληρωθεί. Η υψηλότερη διατροφή που έχω δει ποτέ είναι η τριπλάσια από ότι στο προαναφερόμενο βασικό ποσό, σε περίπτωση που ο πατέρας ήταν ένας τραπεζίτης». 

Έτσι, το απόλυτο μέγιστο που ένα άτομο θα μπορούσε να δώσει για την διατροφή του παιδιού του είναι περίπου 4.824 Ευρώ ανά χρόνο; 

«Ναι», απάντησε η κα S.M..

Πώς είναι οι άνθρωποι που χωρίζουν; 

«Είναι κυρίως άτομα με χαμηλό εισόδημα που προσπαθούν να πάρουν επιπλέον χρήματα. Είναι μητέρες που θέλουν να πάρουν περισσότερα χρήματα από το κράτος για κάθε παιδί και ως εκ τούτου είναι προσποιούνται ότι δεν μπορούν να ξαναπαντρευτούν. Η μητέρα, ως συνήθως, θα κατηγορήσει τον πατέρα ως παιδεραστή, προκειμένου να πάρει την επιμέλεια, έτσι ώστε να μπορούν να παίρνουν διατροφή και τις κρατικές επιχορηγήσεις για τους μόνους γονείς». 

Τι θα συμβεί αν ο πατέρας δεν εργάζεται; 

«Το κράτος θα πληρώσει για λογαριασμό του πατέρα (!!!), αν ο πατέρας δεν μπορεί να πληρώσει. Το κράτος πληρώνει για τις περισσότερες από τις συνέπειες των αποτυχημένων γάμων».

Τι ποσά θα πρέπει να δαπανήσει κάποιος, για την άσκηση της έφεσης για την επιμέλεια και την διατροφή; 

«Αμοιβή μου είναι 2600 κορώνες [περίπου 348 Ευρώ]. Ένα διαζύγιο που πηγαίνει στη διοίκηση και στη συνέχεια κατ 'ευθείαν στο δικαστήριο θα κοστίσει σε κάθε συμβαλλόμενο μέρος περίπου 15.000 κορόνες [περίπου 2.010 Ευρώ]. Εάν υπάρχουν περίπλοκα διεθνή ζητήματα ή ασυνήθιστες καθυστερήσεις θα μπορούσε να είναι 50.000 κορώνες [περίπου 6.700 Ευρώ]».

Συμπερασματικά, για τους ανθρώπους που εισήλθαν σ' έναν γάμο για λόγους αγάπης, που αποτελεί μια συνεργασία ζωής και ανατροφής των παιδιών τους, ένα διαζύγιο δεν πρόκειται να είναι ένα χαρούμενο γεγονός. Ωστόσο, από συζητήσεις που είχαν και με άλλους διαζευγμένους Δανούς, σε σύγκριση με το διαζύγιο στους Έλληνες, οι διαζευγμένοι Δανοί φαίνεται να έχουν υποστεί πολύ λιγότερο τραύματα.

Οι γονείς που είχαν την επιμέλεια των παιδιών, είχαν τον αυτο-σεβασμό που προέρχεται από την υποστήριξη μέσω της εργασίας τους, αντί να ζουν σε βάρος ενός πρώην συζύγου για δεκαετίες. Οι  γονείς αυτοί δεν συνεχίζουν σε δικαστικές διαμάχες για να προσπαθήσουν να πάρουν πρόσθετη ή εκτεταμένη υποστήριξη για το παιδί ή πληρωμές διατροφής. Οι διατροφές που δίνονται είτε στην πρώην σύζυγο είτε στο παιδί, θεωρείται δίκαιη και εκπίπτει από τον φόρο εισοδήματος. Τα παιδιά από οικογένειες της Δανίας, γίνονται πολύ σπάνια το θέμα για μάχες επιμέλειας, είναι πολύ πιο πιθανό να επωφεληθούν από την ουσιαστική συμμετοχή κι από τους δύο γονείς (π.χ. σε 50/50), και οι γονείς τους είναι ουσιαστικά πλουσιότεροι από τους Έλληνες, γιατί δεν γίνονται αμέτρητες αγωγές και δικαστήρια μόνο και μόνο για να πληρώνουν τους δικηγόρους. Ακόμη και στην περίπτωση πλήρους έλλειψης συμφωνίας σε κάθε θέμα, όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι πολύ πιο πιθανό να είναι σε θέση να προχωρήσουν τη ζωή τους.

Τα θετικά αποτελέσματα της Δανίας οφείλονται στο γεγονός ότι δαπανώνται πολύ λιγότερα χρήματα για το διαζύγιο, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την σημαντική μείωση της έντασης της σύγκρουσης. Το αποτέλεσμα είναι ότι τόσο ο χρόνος και το κόστος ενός διαζυγίου είναι χαμηλότερα.

http://equalparentinggreece.blogspot.gr/